Αναρωτιέμαι...Ritsa Kali

Αναρωτιέμαι...

Ποιος είναι εκείνος που κατάφερε

να μην πληγώσει,

να μην πληγωθεί;

Λένε πως το να δίνεις κάθε συναίσθημα και κάθε σκέψη σου

... σε κάνει για τους άλλους δεδομένο. ..

Όμως ..

Όλοι κάτι έχουν να πουν

για όσα δεν έφτασαν ποτέ τους,

για όσα γκρέμισαν από συμβιβασμό,

για όσα άφησαν να καταπιεί η λήθη

λες κι οι στιγμές που μοιραζόμαστε είναι εγγυημένο πως πάντα θα μας χαρίζονται...

Δεν είναι έτσι όμως ..

Ας κρατήσουμε γερά κοντά μας εκείνον που ακούει πρώτα

την ψυχή μας,

την αλήθεια μας,

τη συγγνώμη μας ..

Είθε ..

να έχετε έστω και στα όνειρα σας αν και πριβέ ενίοτε ..συνταξιδιώτη

Όμορφη ανατολή εύχομαι αστέρια μου...

..............

χειμώνες διάβηκαν πολλοί

σιωπές εαρινής αγκάλης εκκωφαντικές

στην άκρη το μυαλού φανοστάτης επιθυμιών

έλξη μυστήρια θαρρείς χαμηλώνει ο ουρανός

σταύρωση και ανάσταση μαζί τα θέλω

τρεμοσαλεύει η καρδιά καθώς χαϊδεύει τα κλαριά ριπή ανέμου

ρόδινοι στεναγμοί γεννιούνται γλυκοψιθυρίζοντας

αναφτεριάζει το κορμί

σαν ξεγελιέται απ' την αφή

δροσούλα πρωινή αχνοστάζει το φιλί

μετάγγιση άλικη στις ρωγμές του κορμιού

απλώνω την χούφτα να ξεδιψάσω

του έρωτα σου σπόδος, οδύνη και όνειρο μαζί

δίχως όπλα αβέβαιη νικημένη αφήνομαι

πλεγμένα σώματα με κλωστές σφιχτά δεμένα

σαν κισσός τυλίγονται στο δέντρο της αγάπης

μετρω τις σταγόνες

ανθισμένοι ανθοί ποτίζονται

φλογίζει η ψυχή

Ritsa Kali

12/12/21