Είμαι ένα είδωλο στον καθρέφτη
νιώθω τα μάτια σου με κοιτούν
και με παγιδεύουν μέσα τους
σε μια απουσία άυλης παρουσίας
Υδρατμοί θολώνουν την εικόνα
κι οι αναστολές πέφτουν,
μαζί πέφτουν κι οι καλύπτρες
της γύμνιας ασπίδα, που μου φόρεσε
η ενοχοποίηση της ηδονής
από καρπό σε δέντρο απαγορευμένο
Το νερό τρέχει καυτό στην κολυμπήθρα
εξαγνίασης του πόθου της σάρκας
αρώματα αναδεύουν από sapone γαλλικό
εγκλωβισμένα σε άσπρα σύννεφα,
να γλιστρούν τα δάχτυλα στο σώμα
αργά ερεθιστικά βασανιστικά
Κοίτα με, με ακούς; Κοίτα με
Θέλω να βλέπω τις κόρες των ματιών σου διεσταλμένες και ριζωμένες
στον θολό καθρέφτη
με βλέμμα λάγνο σε προκαλώ να με αγγίξεις
εκεί που μόνο εγώ με έχω αγγίξει
τις νύχτες της απουσίας σου
Παίζω μαζί σου και με την ανάγκη σου
να μπορούσες να ήσουν εδω,
νιώθω τις συσπάσεις του προσώπου σου
τον πόνο του μυαλού σου
Τα χέρια μου πασπαλισμένα
λευκές αρωματισμένες φυσαλίδες
αγκαλιάζουν κάθε σημείο του κορμιού
τρυφερά, κι αφήνονται να οδηγούνται
από τις κρυφές σου επιθυμίες
φτιάχνω βουνά από αφρό συμπαγή
σε λευκές κορυφές να σε προσμένω
Έλα μην αργείς, μας περιμένουν
του πόθου πεταλούδες φτερουγίσματα
να ανακατευτούν και να χορέψουν
με το καυτό νερό εξαγνισμού θυσία.
Φλώρα Τ. Jose
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου