Το κέντρο του κόσμου, ο άνθρωπος
Εκεί, το όριο δύο εποχών,
τα χαμόγελα πώς ξεθωριάζουν!
Εκεί, η ζωή παλεύει με τον θάνατο,
ο θάνατος, με τον πόλεμο!
Καμπούλ, τα φτερά* της ζωής η ελπίδα!
Ο κόσμος, άπλωνε τα χέρια ψηλά,
προς τους «αγίους» ** ρίχνουν τα μάτια.
Στάζει η ψυχή, η καρδιά κόβεται στη μέση.
Ο άνθρωπος έχασε γη, το γαλάζιο ουρανό.
Ο πολιτισμένος τι! Δεν ακούει δεν βλέπει.
Το όριο δύο εποχών, Καμπούλ εσύ.
Ήλιε μου πράσινε, λάμψε για όλους.
Το κέντρο του κόσμου, ο άνθρωπος.
……….….……….Thomas Thimios.
*- αεροπλάνα
**- οι φαντάροι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου