ΟΝΕΙΡΑ ΔΡΑΠΕΤΕΣ
και τα παράθυρα δεσμοφύλακες
σε μια κλειστή ζωή.
Ένα τραγούδι απλώνεις στο πάτωμα
και πάνω του ξαπλώνεις,
μουρμουρίζοντας ονόματα
και λόγια ξεχασμένα.
Όλες τις ξάγρυπνες νυχτιές
έρχονται κάτι ανεκπλήρωτα όνειρα
και στέκονται αμίλητα στον τοίχο.
Νόμιζες είχαν χαθεί κλεισμένα
στου χρόνου το παλιό ντουλάπι,
μα εκείνα βρήκαν χαραμάδα ελπίδας
κι έγιναν του μέλλοντος δραπέτες.
Τώρα θέλεις να τα κρύψεις πιο καλά,
μες στης ψυχής τη σκοτεινή σπηλιά,
μήπως τυχόν του ήλιου το φως
μια μέρα τα ξυπνήσει πάλι.
Μαρίνα Αντωνίου
2021
Κατοχυρωμένο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου