κωστας κουκας

 

κωστας κουκας

 

Ύαινες ουρλιάζουνε τις νύχτες

μέσα σε σπίτια ανέλπιδων ψυχών.

Χλωμές γυναίκες απλώνουν τα όνειρα τους

σε μανταλάκια ψεύτικων στιγμών.

Ατάραχα ψωνίζουν τα μαρούλια

και τα κρεμμύδια διαλέγουν σε λαϊκές.

Βαθύ σκοτάδι, μίζερο το βράδυ

μετά χαράς ευνούχισαν το χθες.

Τα κουταλάκια δίπλα στα πιρούνια

η συμμετρία προπάντων ηθικής.

Κραυγή απόγνωσης πλάθουνε στην ζύμη

επώδυνα δακρύζουν στις γιορτές.

Μα ένα πρωί, χειμώνα ή καλοκαίρι

κατάπληκτες κοιτάζουν τον καθρέφτη.

Μελόδραμα θυμίζει ο θυμός τους

με ένα μαχαίρι να κόβει ενοχές...

λόγια : κωστας κουκας. Ζωγραφικό έργο : με την τεχνοτροπία του μπατικ προερχόμενο από το μακρινό Μπαλί της Ινδονησίας. Το συγκεκριμένο έργο κομμάτι της προσωπικής μου συλλογής.