~ βροχή μου ~
Εχθές το βράδυ έβρεχε..
Ήθελα τόσο πολύ να περπατήσω
στη βροχή..
Ήθελα να γίνω μούσκεμα μέχρι τα μάτια της καρδιάς μου
να μην βλέπουν άλλο τόσο καθαρά.
Να μην μου φέρνουν συνεχώς τη μορφή σου στο πρόσωπο μου..
Όμως δεν ήξερα ότι και η βροχή
μου μιλάει.
Κάθε της σταγόνα και μια λέξη
από τα χείλη σου..
Κάθε μου δάκρυ και μια εικόνα σου..
Ήθελα να τρέξω να κρυφτώ
να μην νιώθω άλλο..
Αλλά δεν ήξερα που;
Δεν ήξερα αν θέλω ..
Δεν είχε σημασία τελικά..
Ώσπου να το καταλάβω η βροχή σταμάτησε..
Όπως και τα δάκρυα μου..
Ένα ουράνιο τόξο εμφανίστηκε μέσα στη ψυχή μου..
Ήταν όλα όσα είχαμε αναζητήσει κοιτώντας με τα μάτια της καρδιάς..
Το φύλαξα μην μου χαθεί ..
Πως να αντέξω τις επόμενες καταιγίδες;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου