Ατραπός...
Ζωή στο μυστικό σου δείπνο
προσφαίζω τα λόγια μου
Μπουκιά μπουκιά
μοιράζω τις συλλαβές τους
Ξύδι κι αλάτι
σε μία βαθιά πληγή βάζω
Κρασί και δάκρυ
σε ένα όνειρο νεκρό αφήνω
Την ατραπό σου βαδίζω
Τρία καρφιά σφυρηλατώ
και τα τρία
στην καρδιά μου τα καρφώνω
Διαρρηγνύω τις σελίδες
του ημερολογίου μου
μικρά μικρά κομμάτια
του Άιολου χαρίζω...
Μιά τελευταία γουλιά
του όξινου καφέ μου πίνω...
Τετέλεσται...
22/4/2021
Ελένη Ταϊφυριανού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου