Ποιήματα τραυματισμένα
είναι τα άστρα,
σ΄ένα σύμπαν πανέμορφο
η φωνή σιγεί στο ψαύω χόρδισμα.
Όταν ονειροπολούν τα άστρα
τις ακμές ψηλαφίζουν
στ΄ουρανού τα ανεμογυρίσματα
στο άπειρο χάνεται η ματιά
στης δύσης την πορφύρα
αργοπορούν να βγουν στα ύφαλα.
Γραμμή να βρουν καθάρια
να περιδιαβούν τον ορίζοντα
τα πλανημένα όνειρα,
τις άστεγες μνήμες ν΄αγγίξουν
μα είναι που αφανίστηκαν
τα περάσματα.
Δεν έχουν τα φεγγάρια μάτια
κι όλα αναδομούνται
σ΄ένα παράδεισο,
δραπανοφόροι άνεμοι υπάρχουν μόνο
για να συλλέξουν της ποίησης τα κουφάρια
όταν ονειροπολούν τα άστρα.
Γρηγορία Πελεκούδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου