"Όνειρο"
Η αγκαλιά του ήταν ζεστή, τρυφερή
χανόμουν μέσα της κι ένιωθα ότι κράταγα όλον τον κόσμο
η δύναμη του μ' έκανε να αισθάνομαι ασφαλής, σίγουρη και πλήρως προστατευμένη.
Το φιλί του γλυκό κι απαλό σαν μητρικό χάδι
μια θαλπωρή να μου ζεσταίνει το κορμί
και να μου κρατάει συντροφιά τις κρύες νύχτες του Χειμώνα.
Όλα ήταν εκεί μόνο αυτός έλειπε
το μόνο που θύμιζε την παρουσία του
ήταν ένα μαξιλάρι γεμάτο δάκρυα ευτυχίας.
Τα σεντόνια σαν λουριά με είχαν αγκαλιάσει
και με κρατούσαν δέσμια να μην φύγω, να μην πάω πουθενά
λες και θα σκεφτόμουν ποτέ να δραπετεύσω ποτέ από ένα τέτοιο όνειρο.
Τα σεντόνια μύριζαν ένα περίεργο άρωμα μέσα στο υπνοδωμάτιο
ευτυχώς γιατί σε λίγο θ' άρχιζα να σκέφτομαι πως τρελάθηκα
γιατί τ' όνειρο ήταν τόσο ζωντανό
τόσο ώστε να μου δώσει την δύναμη να ονειρεύομαι ακόμα
πως υπάρχει ελπίδα για 'μας...
Η ανάγκη μου να τον δω έστω και λίγο
μ' έκανε να μουσκέψω από τα καυτά δάκρυα που κυλούσαν από τα μάτια μου
το κρεβάτι.
Σαν εικόνισμα φύλαγα την φωτογραφία μας στο προσκεφάλι
να θυμίζει όσα επιθυμούσε καρδιά και κορμί
όσα ήξερα πως ποτέ δεν θα ξαναείχα
κι όμως ακόμα τίποτα δεν είχε χαθεί
κι ήρθε ένα όνειρο να μου υπενθυμίσει όσα ήθελα...
Πολυξένη Ζαρκαδούλα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου