Η αγάπη....
Μα πού να είναι αλήθεια.
Λες να'ναι μέσα σε μια αγκαλιά;
Σε δυο μάτια που κοιτάνε στο παντού σου;
Ίσως σε δυο λέξεις σκληρές λες για το "καλό"σου;
Πάντως δεν είναι και δεν ζει μέσα στον εγωισμό σου,
ούτε στη δειλία σου να πεις μου λείπεις...σε νοιάζομαι.
Η αγάπη ζει μέσα σε κραυγές.
Ναι καλά διαβάζεις!
Σε κραυγές τις νύχτες που μόνος σου κουλουριάζεσαι.
Από κείνες που δεν μπορείς να συγκρατήσεις
απ'την λαχτάρα ν'αγγίξεις το χαμόγελο και μόνο του άλλου.
Φαντάσου μέχρι που μπορείς ν'ακουστείς όταν περνούν τα χρόνια
χωρίς ν'αγγίζεις το κορμί του.
Πού είναι η αγάπη;
Η αγάπη αυτή που κοιμάται μόνη της.
Που αγρίμι γίνεσαι.
Μου Ανήκει;
Γεμίζει το φεγγάρι... Το νιώθεις;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου