"Σφραγίς Δωρεάς"
Απόθεσα στεφάνι στο ιερό
και δεήθηκα υπέρ του ονόματος σου.
Στην εκκλησιά άναψα κερί
και στο Θεό Διόνυσο
αρχίνισα χορό εκστατικό,
δαιμονισμένο
κι είπα
Τι Κόλαση και τι Παράδεισος μαζί?
Εσύ η ΓΗ εσύ και ο ΟΥΡΑΝΟΣ μου!
κι έφυγα
Ξυπόλητη
Κλαίουσα
με χέρια γεμάτα καρφιά
ασθμαίνοντας απ' το Ναό.
Κι όταν σήκωσα την κεφαλή
διερωτήθηκα
Κι εσείς απόγονοι του Αδάμ
για ποιο προπατορικό αμάρτημα μιλάτε?
Εδώ η ζωή...
Εδώ κι ο θάνατος μου!
Χρύσα Νικολάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου