(ΣΚΕΤΣ)
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ, ΜΕ ΤΗ ΝΕΡΑΪΔΑ ΓΙΟΛΑΝΤΑ
(Αφηγητής) Μια φορά κι έναν καιρό, στα πολύ παλιά χρόνια κι ενώ πλησίαζαν τα Χριστούγεννα, ο κ. Χρήστος Ευτύχης που ζούσε στο Τσακνοχώρι με τη γυναίκα του τη Μελένια και την κόρη τους την Ειρήνη άκουγε κάθε βράδυ τη φωνή της Νεράιδας Γιολάντας να του λέει:
(Ακούγεται απαλή μουσική, ταυτόχρονα εμφανίζεται η νεράιδα που κάνει δύο κύκλους και λέει)
(Γιολάντα) «Χριστούγεννα μας έρχονται και γουρουνοχαρές,
με της φωτιάς το πάντρεμα αγάπη, ελπίδα, βρες.
Χριστόψωμο, χριστόξυλο και τάισμα της βρύσης.
Την κόρη σου απ’ τ’ αμίλητο νερό να τη δροσίσεις».
(Αφηγητής) Στην άλλη άκρη του Τσακνοχωρίου ζούσε ο κ. Φρίξος Αλευράς με τη γυναίκα του την κ. Κατίνα και το γιο τους το Λυκομήδη που όλη τη χρονιά δεν έκαναν τίποτα άλλο απ’ το να γεμίζουν το αμπάρι τους με αλεύρι αλλά οι καλικάντζαροι έπαιρναν βουτιές και το σκορπούσαν καταγής. Είχαν ό,τι ήθελαν, γι’ αυτό ποτέ τους δε χόρταιναν και τα πάντα τους έλειπαν.
(Με μουσική-μπαίνει και κάθεται η οικογένεια του κ. Φρίξου Αλευρά)
(Φρίξος)- Πέρασα Λυκομήδη απ’ τον χασάπη κι έφερα στη μάνα σου αρνί, μοσχάρι και κάμποσες θηλιές λουκάνικα.
(Λυκομήδης)-Αμάν ρε πατέρα! Μπουχτίσαμε στα κρέατα. Αντί να μου πάρεις καινούριο κινητό, μας κουβαλάς όλες τις βλακείες..
(Φρίξος)-Άστον Κατίνα μαγείρεψε εσύ κι ας μη φάει.
(Κατίνα)-Θα περιμένεις, Φρίξο μου, να τελειώσει ο Σουλεϊμάν και μετά σου ετοιμάζω το φαγητό.
Το τούρκικο δεν πρόκειται να το χάσω κι ούτε θα κάτσω να κάνω γλυκά για τον έναν και για τον άλλον.
Καλύτερα να πάμε στην Κωνσταντινούπολη για Χριστούγεννα. Στα μέρη που γυρίστηκαν τα επεισόδια..
(Λυκομήδης)-Καλά σου λέει φάδερ. Εδώ θα έρχονται τα ρογκατσάρια και τα παιδιά να μας λένε τα κάλαντα και θα μας ζαλίσουν. Δε θα μ’ αφήνουν ούτε τα παιχνίδια στο ίντερνετ να παίζω Εξάλλου εμένα ό, τι δώρο και να μου φέρει ο Άγιος Βασίλης, δε θα χαρώ, αφού κάθε μέρα παίρνω απ’ τα πιο ακριβά δώρα.
(Φρίξος)-Δεν είστε καλά που θα φύγουμε.
Στο σπίτι είμαστε και μας αδειάζουν το αλεύρι οι καλικάντζαροι κάθε παραμονή Χριστουγέννων. Πού να λείπαμε κιόλας.
Φέτος σας πήρα το μεγαλύτερο δέντρο στο χωριό και τα καλύτερα φωτάκια μόνο και μόνο για να σκάσουν οι χωριανοί.
Μέχρι και τον Ευτύχη θα κάνω να σκάσει.
Σηκωθείτε και κάντε μου το χατίρι να πάμε να σας δείξω την αυλή του. Ένα ρόδι έχει όλο κι όλο για στολίδι και το έβαλε και κορδέλα. Φτώχεια καταραμένη.
(Κατίνα-Λυκομήδης)-Πάμε..ναι..πάμε...
(Φεύγουν- έρχεται και κάθεται η οικογένεια του κ.Ευτύχη-σκηνικό με κρεμασμένο ρόδι και επανεμφανίζεται η νεράιδα με απαλή μουσική)
«Χριστούγεννα μας έρχονται και γουρουνοχαρές,
με της φωτιάς το πάντρεμα αγάπη, ελπίδα, βρες.
Χριστόψωμο, Χριστόξυλο και τάισμα της βρύσης.
Την κόρη σου απ’ τ’ αμίλητο νερό να τη δροσίσεις».
(Ευτύχης)- Το αμπάρι Μελένια ήταν άδειο αλλά ευτυχώς που ήρθε πάλι η καλή μας νεράιδα και μας το γέμισε.
(Μελένια)- Εμείς Ρηνούλα μου θα κάνουμε τα μελομακάρονα και τους κουραμπιέδες και θέλω να με βοηθήσεις και στο Χριστόψωμο. Να μου βάλεις από πάνω το σταυρό και τα στολίδια.
(Ειρήνη)-Εσύ μητέρα βρες μου τη στάμνα, να πάω πάνω στο Παλιμανάστηρο, πρώτη απ’ τις άλλες κοπέλες, ν’ αλείψω τη βρύση με βούτυρο και μέλι και να της κλέψω τ’ αμίλητο νερό.
(Μελένια) -Η προκοπή κι η τύχη σου να τρέχει σαν το νερό της βρύσης κορούλα μου.
(Ευτύχης)- Σου έφερα Μελένια Χριστόξυλο από κέδρο.Το βρήκα κοντά στην Αρκουδότρυπα. Θα βάλουμε και τ’ άλλο απ’ την κερασιά, θα κάνουμε το πάντρεμα της φωτιάς και θα τ’ αφήσουμε στο τζάκι να καίνε μέχρι τα Φώτα.
(Ειρήνη)-Αύριο πατερούλη που θα έχουμε γουρουνοχαρά, θέλω να μου κρατήσεις τη φούσκα να παίζουμε με τα κορίτσια και να μου φτιάξεις καινούρια γουρουνοτσάρουχα, γιατί μου κόπηκαν τα παλιά.
(Μελένια)- Μην ξεχάσεις και τη θυμιάμα στο γουρούνι Ευτύχη. Είναι στο σιδερένιο φτυαράκι.
(Ευτύχης)- Όλα καλά αλλά δε μας είπες Ρηνούλα τι δώρο θέλεις να σου φέρει ο Αγιος Βασίλης.
(Ειρήνη)-Έχω θεϊκό δώρο εσένα τον Ευτύχη μπαμπά, δώρο τη γλυκιά μου μητέρα τη Μελένια και τ΄ όνομά μου Ειρήνη. Παρ’ όλα αυτά θέλω για δώρο το ρόδι της αυλής. Να το κρατάω, να βλέπω ενωμένες τις ρώγες του και να σκέφτομαι πως κι εμείς εδώ στο χωριό, αλλά κι όλοι οι άλλοι άνθρωποι μπορούμε ν’ αγαπηθούμε, να ενωθούμε έτσι και να πούμε με την καρδιά μας ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
Δημήτρης Ντάλλας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου