«Σούρουπο»
Υπάρχει αυτή η ώρα,
όταν το σκοτάδι χτυπά το κουδούνι της εξώπορτας,
τα φώτα ανάβουν ένα -ένα ,
μια καινούρια ζωή αρχίζει έξω στην πόλη,
γεμίζει το μετρό ανθρώπους και σακούλες σούπερ μάρκετ,
στους δρόμους συνωστίζονται μυρωδιές,
βρώμικες ιδέες σέρνονται στα πεζοδρόμια, ανάκατες μ’ αναθυμιάσεις από παλιές νοσταλγικές στιγμές,
στα συνοικιακά εστιατόρια οι λιγοστοί πελάτες εισπνέουν τις ανάσες τους ,
φορτωμένες με τρίμματα μπαγιάτικου ψωμιού και απατηλά όνειρα .
Υπάρχει αυτή η ώρα
που κάποιοι πιάνουν αγκαζέ τους νεκρούς τους για μια βόλτα στο πάρκο,
οι αναμνήσεις σε μικρούς σχηματισμούς πετούν χαμηλά ,
βαραίνουν οι σιωπές,
η μνήμη τρέφεται ενδοφλέβια ,
ένα χοντρό σάλι θλίψης πέφτει στην πλάτη των μοναχικών,
στο δελτίο ειδήσεων, αλλάζει μόνο η γραβάτα του εκφωνητή
η κυρία στο απέναντι παράθυρο καθαρίζει πατάτες για το βραδινό,
η απόγνωση στρώνει το τραπέζι.
Υπάρχει αυτή η ώρα
αλλά -δεν ξέρω γιατί, πάντα μου διαφεύγει .
Κωνσταντίνα Ζαγάρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου