ΑΝΑΡΜΕΝΟΣ ΕΡΕΤΗΣ Αρετή Γουργιώτου

 

ΑΝΑΡΜΕΝΟΣ ΕΡΕΤΗΣ

Ερέτης Μνήμης γίνηκε σήμερα 

τούτο το βροχολόι,  το απρόσμενο.

Πραμάτεια στιγμών φόρτωσε 

στο πλεούμενο τ' αραχνιασμένο 

και κίνησε.

Ατίμονο, ανίστιο,  με κόντρα τον καιρό, 

το άγνωρο το όνειρο κυνηγώντας.

- Πού πας αφρόντιστο κι ανάρμενο, 

δίχως πυξίδα κι οδηγό,

της καρδιάς μου της μικρής καράβι;

Την τρίαινα άδραξε ο Ποσειδώνας και βρυχάται. 

Ο Κύκλωπας να σ' ανταμώσει καιροφυλακτεί.

Σκύλα και Χάρυβδη να σε συντρίψουν προσμένουν.

Κι εσύ;

Με πανί την αφοβιά,

με ραγισμένο το κουπί,

με τον Αίολο νάχει ανοίξει τους ασκούς σαρκαστικά,

πορεύεσαι!!!

- Χρόνο δεν έχω πια εμπόδια να νοιαστώ!

Θωρώ ορίζοντες ανοιχτούς, 

που δεν διάβηκα στης νιότης το ξαστέρωμα.

Σειρήνες ακούω μαυλιστικά να με καλούν.

Η ώρα ήρθε!

Ναι!

Αφήνομαι!

Πετώ το βουλοκέρι και Λεύτερη ξανοίγομαι, 

για όσα δεν τόλμησα.

Γλαροπούλι ζυγιάζομαι στον αιθέρα και κρώζω

μεσοπέλαγα.

Πλώρη για του ουρανοθάλασσου το σμίξιμο!

Είπε και σώπασε.

Στο πούσι χάθηκε, μ' ομίχλη σμιλεμένη.

Κι απόμεινα εκεί!

Την σιγαλή βροχή ν ' αφουγκράζομαι, 

το νοτισμένο χώμα  ν' ανασαίνω,  

σε ονειροκύματα ταξιδεύοντας.

Εκεί....

6 Μάη 2019

Αρετή Γουργιώτου 

ΦΥΚΟΕΣΣΑ 

"ΕΣΩ ΙΡΙΔΙΣΜΟΙ " ΕΚΔΌΣΕΙΣ ΒΕΡΓΊΝΑ 2019