ΤΟ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΟ ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΕΜΑ της Anna Bacci

ΤΟ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΟ ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΕΜΑ

Περπατώ ξυπόλυτη δίπλα στη θάλασσα,

ψάχνοντας για το καλύτερο ηλιοβασίλεμα.

Μια συνεχής περιπλάνηση η δική μου,

 σαν μια βαλίτσα χωρίς ρούχα,

 φορτωμένη μόνο με επιθυμίες.

Σε φέρνω στη σκέψη μου,

 να μου χαμογελούν τα μάτια σου.

Άραγε αυτό που υπήρξε,

 θα είναι πάλι το ίδιο ξανά;

Ο ήλιος δύει τώρα και στέκεται

 μπροστά στο άπειρο.

Όμορφες στιγμές περνούν από κοντά μας

και δεν τις προσέχουμε.

Αυτός που δεν τολμάει τίποτα

δεν ελπίζει σε τίποτα.

Πάρε την ανάσα μου

και άγγιξε την ψυχή μου με το φιλί σου.

Ποιός άλλος εκτός από σένα,

 μπορεί να κοιτάξει μέσα στα μάτια μου

 και πέρα απ'αυτά;

Το αδύνατο είναι όριο του μυαλού

και όχι της καρδιάς.

 Anna Bacci

 

ΑΝΑΡΜΕΝΟΣ ΕΡΕΤΗΣ Αρετή Γουργιώτου

 

ΑΝΑΡΜΕΝΟΣ ΕΡΕΤΗΣ

Ερέτης Μνήμης γίνηκε σήμερα 

τούτο το βροχολόι,  το απρόσμενο.

Πραμάτεια στιγμών φόρτωσε 

στο πλεούμενο τ' αραχνιασμένο 

και κίνησε.

Ατίμονο, ανίστιο,  με κόντρα τον καιρό, 

το άγνωρο το όνειρο κυνηγώντας.

- Πού πας αφρόντιστο κι ανάρμενο, 

δίχως πυξίδα κι οδηγό,

της καρδιάς μου της μικρής καράβι;

Την τρίαινα άδραξε ο Ποσειδώνας και βρυχάται. 

Ο Κύκλωπας να σ' ανταμώσει καιροφυλακτεί.

Σκύλα και Χάρυβδη να σε συντρίψουν προσμένουν.

Κι εσύ;

Με πανί την αφοβιά,

με ραγισμένο το κουπί,

με τον Αίολο νάχει ανοίξει τους ασκούς σαρκαστικά,

πορεύεσαι!!!

- Χρόνο δεν έχω πια εμπόδια να νοιαστώ!

Θωρώ ορίζοντες ανοιχτούς, 

που δεν διάβηκα στης νιότης το ξαστέρωμα.

Σειρήνες ακούω μαυλιστικά να με καλούν.

Η ώρα ήρθε!

Ναι!

Αφήνομαι!

Πετώ το βουλοκέρι και Λεύτερη ξανοίγομαι, 

για όσα δεν τόλμησα.

Γλαροπούλι ζυγιάζομαι στον αιθέρα και κρώζω

μεσοπέλαγα.

Πλώρη για του ουρανοθάλασσου το σμίξιμο!

Είπε και σώπασε.

Στο πούσι χάθηκε, μ' ομίχλη σμιλεμένη.

Κι απόμεινα εκεί!

Την σιγαλή βροχή ν ' αφουγκράζομαι, 

το νοτισμένο χώμα  ν' ανασαίνω,  

σε ονειροκύματα ταξιδεύοντας.

Εκεί....

6 Μάη 2019

Αρετή Γουργιώτου 

ΦΥΚΟΕΣΣΑ 

"ΕΣΩ ΙΡΙΔΙΣΜΟΙ " ΕΚΔΌΣΕΙΣ ΒΕΡΓΊΝΑ 2019

ΘΡΟΙΣΜΑ ΑΝΕΜΟΥ Μαρία Ταπακτσόγλου-Μπούλη

 ΘΡΟΙΣΜΑ ΑΝΕΜΟΥ

Θέλω να περάσω απαλά απ’ τη ζωή σου

σαν θρόισμα ανέμου,

να μη γίνω το λάθος σου

ούτε το πάθος σου.

Θέλω να είμαι για σένα

αυγερινή δροσιά,

π’ αφήνει τις σταγόνες της

στα κόκκινα τριαντάφυλλα

κι όχι η καταιγίδα που τα μαδάει.

Θέλω να είμαι η πρωινή ηλιαχτίδα

που ζεσταίνει την καρδιά σου

κι όχι ο Ήλιος του μεσημεριού που καίει.

Θέλω να είμαι η πρώτη σκέψη σου

με την ρόδινη αυγή,

και η τελευταία το βράδυ

πριν στα όνειρα σου παραδοθείς.

Θέλω να  μ’ αγαπήσεις

όσο πιο δυνατά μπορείς,

γιατί μόνο μια  τέτοια αγάπη

λαχταρώ  να ζήσω.

Μαρία Ταπακτσόγλου-Μπούλη

ΕΝΝΕΑ ΠΕΡΑΣΜΑΤΑ 2020

κόκκινο τριανταφυλλο

 

Ξέρω πως ίσως δεν θα σ'αγγίξω ποτέ. 

 Δεν θα νιώσω τ' άγγιγμα σου. 

Το σώμα μου φλέγεται αναζητώ τα χέρια σου 

ν' αγκαλιάζουν κάθε κρυφη πτυχή μου. 

 Ήξερα... 

Πως τη μορφή σου θα αγαπώ από μακριά θα λατρεύω 

κάτι σαν μυστικό φυλαχτό κρυμμένο στην καρδιά μου. 

 Κι εσύ ήξερες αγάπη μου πως ίσως πότε δεν θα νιώσεις το χάδι μου 

την θέρμη του κορμιού μου . 

Να πιεις απ τα χείλη μου νέκταρ γλυκό 

μέθη να νιώσεις ταξίδι μαγικό σαν ενωθούν τα σώματα μας ένα.

 κόκκινο τριανταφυλλο

Μία ανάσα ακόμα της Elena Grammenou mavroidi

 Μία  ανάσα  ακόμα  :

Στο τελευταίο αντίο του ήλιου , 

κρούουν τα πέταλα τους οι παπαρούνες , 

στον ρυθμό του ανέμου  που περνά ,

Ικετεύοντας τον να μείνει λίγο ακόμα ... 

Να μην πεθάνει ο έρωτας , 

να μην χαθεί το σύμβολο του , 

το πορφυρό του χρώμα 

να μην το κλέψει η νύχτα ,

στα μαύρα  της σεντόνια να το  ντύσει  ... 

Μία ανάσα ακόμα  είναι ' αρκετή , 

φτάνει να μυρίζει έρωτα , 

στο τελευταίο αντίο του ήλιου  ... 

Κι όταν ο δρόμος του ηλιου θα χει τελειώσει , 

πριν αφεθεί στην αγκαλιά της θάλασσας  , 

αφήστε με εκεί , 

να χαθώ μαζί τους 

κι εγώ στην θύμηση του ... 

Elena Grammenou mavroidi

ψιθυροι κορμιου Milios

 και η νυχτιά θα μιλήσει φτιαγμένη από λέξεις

οταν το κορμι σου θα ψιθυρίζει

με ευχαρίστηση στις αποδοχές του δέρματος μου ...

3/5/21

Κλέβε με Milios Konstantinos

 Μάτια,

χείλη,

φιλί .

ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΑ ΑΦΗΣΩ ολα στον αερα

Κλέβε με

μαθαίνοντας απο τους στιχους μου να κανεις ζωη

ζωη κλεμμένη

σε μια μάχη πολέμιων αντιθέσεων

ανάμεσα στο μυαλο και στο σωμα σου ..

Κλέβε με και οσο θα πατας στα συναισθηματα μου

εγω θα λατρεύω τα χαμόγελα εκείνων που έχουν αξία για μενα

2/5/21

  υ

ο γ...........ς φόβος Milios Konstantinos

 Και οσο η τρυφερότητα εξαπλώνεται

τοσο ο γ...........ς φόβος δυναμώνει ...

Μην στοιχηματίζετε για τιποτα

οσο το τέρας παλεύει μέσα σας

2/5/21

 

Μέρα του Θεανθρώπου της Εύας Μήλιου

 Μέρα του Θεανθρώπου

Καλώς όρισες μέρα του Θεού

και του Ανθρώπου.

Καλώς όρισες Ανάσταση

του Θεανθρώπου.

Ζώα, φυτά, πουλιά 

και άνθρωποι, 

σμίγουν σ'ένα χαμόγελο,

σε μιαν ανακούφιση,

σε μια λεφτεριά,

σε μια νεκρανάσταση ψυχών.

Τα σημάδια,μας τα δείχνει ο Θεός

κι όσοι έχουμε ανοιχτούς 

τους οφθαλμούς,τα βλέπουμε.

Φεύγουμε μπροστά χωρίς φόβο,

γιατί νιώθουμε δίπλα μας,

την βοήθειά Του.

Η ζωή μας δεν είναι μικρή,

γιατί έχει συνέχεια.

Η μέρα μας δεν είναι μικρή,

γιατί έχει χαρά,αγάπη,κι ελπίδα.

Βαδίζουμε με πίστη μπροστά,

ακολουθώντας το φως.

Το φως το ανέσπερο.

Το φως της Αναστάσεως.

Εύα Μήλιου

ΜΑΗ ΜΟΥ της Anna Bacci

 ΜΑΗ ΜΟΥ

Μάης των προσδοκιών

και των Αναστάσιμων ελπίδων.

Μάης των καινούριων δρόμων,

των αγώνων και των αλλαγών.

Μάης των λουλουδιών, του έρωτα

και της ελευθερίας.

Μάη μου,καλέ μου μήνα

στο όνειρο ταξίδεψέ μας!

Φέρε μας πίσω ό,τι μας έλειψε

και δώσε μας νέο φως,

για να ξαναβρούμε τις ζωές μας!

Με ελαφριές αποσκευές,

κάνοντας νέα αρχή,θα ξεκινήσουμε

και με αγάπη και χαρά,

στο δρόμο μας θα τις γεμίσουμε!

 Anna Bacci