Αχ, οι Ποιητές!!
Με διαφορετικές γραφές
αφήνουν σε δακρυσμένους κήπους τους στίχους τους.
Συγκινημένοι κουβαλούν τον πόνο στους ώμους τους ,
σαν ένα βαριά τραυματισμένο.
Γλιστρούν στις νύχτες.
Ψαχουλεύουν στα σκοτάδια
με τα χέρια στο χώμα και στο αίμα
μέχρι να σταματήσει η καρδιά τους.
Εξορισμένοι στους καιρούς της λύπης
σε φυλακές της ψυχής τους,
προσμένοντας
να ξαναδούν παιδιά να παίζουν
σε αλάνες και γειτονιές.
Κρατούν στο χέρι τους τον Ήλιο, το Κύμα
και τους Ορίζοντές μας.
Αχ, οι Ποιητές!!
Πόλυ Κλούβα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου