"Κι ίσως βρεθεί..."
Λες... μια φορά σταμάτησε ο παλμός της...
Φυτίλι από κερί που έλιωσε...
η μοναξιά...
Τα ακροδάχτυλα το θρυμματίζουν μανιασμένα...
Δε σιγεί η σιωπή.
Κι η φτωχή καρδιά δεν μπόρεσε
τραγούδι να μην ψάλλει...
Φύλακας ο χρόνος, σκληρός,
δε συγχωρεί...
μα την ωραία νιότη αναζητά,
μες στο κενό της.
Κι εκείνη τρέχει μες στης βροχής τα δειλινά...
δάκρυα ρουφώντας μυστικά...
για να χαθεί...
Κι ίσως βρεθεί...
Ίσως...
Μες στ' όνειρό της...
(Τζένη Σακοράφα / "Στιγμές..."
/ Εκδόσεις Όστρια)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου