-Πού είναι αυτό το κορίτσι που γνώρισα;
-Ανάμεσα στη ζωή και την άνοιξη !
-Χωράω;
-Όλοι χωράμε σε μια άνοιξη... απ` την ζωή περισσεύουμε.
Μην ακούς την θλίψη μου, τελευταία μιλάω πολύ μαζί της.
Βλέπεις δεν χωράω στο κόσμο σας.
Ούτε στους στήμονες των ανθέων.
Κρεμιέται η ανυπαρξία μου στα πόδια μιας σφήγκας
Φοράει κορδέλα αγαθού δαίμονα στα στήθη.
Οι άγγελοι με μαύρες γλώσσες προγραμματισμού με φτύνουν.
Δεν θα κρίνω τους ανυπότακτους σκώληκες που βγάζουν φτερά!
Εσύ θέλω να είσαι καλά!
Maria Elena Davi (Μαριαλένα Δισακιά)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου