" Όμορφα Λάθη..."
Καθώς η νύχτα χάνεται
ακουμπώ την ανατριχίλα της ύπαρξης σου.
Αγκαλιές κύματα
σκεπάζουν νωχελικά μ' αισθήματα
κορμιά παραδομένα
σε πόθους κι αμαρτήματα.
Νοθεύουν το ασήμι της καρδιάς τους
και πνίγονται από δάκρυα κρυφά,
θηλιά πλεγμένα στο λαιμό τους.
Μια σιωπή,ομίχλη που απλώνεται
και ποτίζει τις σάρκες
με λόγια ευάλωτα
και χνώτα υγρά,
ίχνη ερωτικά.
Κάθε νύχτα που έρχεται
το αίμα μου προσφέρω
σπονδή στην αυθεντική αγάπη
και αφήνομαι ακυβέρνητος
μες των ανέμων
της καρδιάς μου τα όμορφα λάθη...
Δημήτρης Καρπέτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου