"Γίνομαι αγρίμι σε ό,τι αγαπώ" Νόρα Ξένου

 "Γίνομαι αγρίμι σε ό,τι αγαπώ"

Μια αστραπή στα στήθη μου έπεσε.

Μα πώς μπορείς να χαθείς

από δίπλα μου;

Τα δάχτυλα μου πώς θα μείνουν γυμνά

χωρίς το άγγιγμα σου;

Τα λόγια μου νεκρά αν δεν εκφράζω

τα συναισθήματα μου.

Τρέμει το δάκρυ στο βλέμμα μου.

Οι σκέψεις μου δεν τολμούν

να ελευθερωθούν.

Προκαλώ τον χρόνο για την ασέβεια

των φόβων μου.

Ματωμένη η σκέψη μου μακριά σου,

καίγονται τα σωθικά μου,

θέλω να ουρλιάξω.

Αγρίμι γίνομαι προστατεύοντας

ότι αγαπώ.

Φτερούγες και νύχια γαμψά

βγάζω προφυλάσσοντας το.

Πώς θα ζω χωρίς την παρουσία σου;

Μια ζωντανή νεκρή ύπαρξη θα είμαι

υποτασσόμενη στη μοίρα της...

Νιώθω την αλαζονεία της νύχτας,

στην απελπισία των ημερών,

παγωμένος ο αέρας

διαπερνά το σώμα μου

έχω μάθει να αγωνίζομαι

και αυτό θα κάνω.

Λύκαινα έγινα αφήνοντας μέχρι

και την τελευταία μου πνοή

στην προσπάθεια να αγωνίζομαι

για ότι αγαπώ....

Καταρρέει ο κόσμος στην απουσία σου.

Δεν θέλω άλλο ψεύτικο κόσμο

αν δεν έχω ούτε όνειρα,

ούτε αναμνήσεις

των καλών ημερών μας.

Ακούς;;

Λέξεις απλές μπορεί να ακούγονται

αλλά να ξέρεις ότι εσύ είσαι

το πεπρωμένο μου.

Νόρα Ξένου

Κείμενο από το ανθολόγιο "του έρωτα το κοκκινο" εκδόσεις Όστρια