"Ζήσε..." (Τζένη Σακοράφα)
(Έφτασε η ώρα για ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ...)
Σκουριασμένη η θάλασσα των δακρύων μου...
Νιώθω κενό το γυμνό κορμί μου...
Παρατημένο στην πολυθρόνα.
Ξεχασμένο... σ' έναν κόσμο που δεν αναπνέει...
Πνίγομαι... Ασθμαίνω... Απορώ για την ύπαρξή μου...
Τα σκουπίδια στον απέναντι κάδο χορεύουν στα σφυρίγματα του ανέμου...
Είναι το καυσαέριο...
ο θάλαμος του οξυγόνου μου...
Το συνήθισα... τόσα χρόνια στο μηδέν...
Ξέρεις... οι κάλυκες δε συγχωρούν...
Ρώσικη ρουλέτα η ζωή...
κι εσύ ή μπίλια.
Ζήσε... Αν μπορείς...
Ζήσε.
Καλημέρα.
(Τζένη Σακοράφα / Από την Ποιητική Συλλογή : "Συνομιλώντας με την Κατερίνα Γώγου" Εκδόσεις Όστρια)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου