ΕΓΚΙΒΩΤΙΣΜΕΝΟ ΘΑΥΜΑ
Ζεις
Βλέπεις ότι ζεις
Μυρίζεις τα χνώτα του πόνου
που σε γέννησε
Τυλίγεσαι στα χώματα
στα αίματα
στο αλάτι
στα αγκάθια
του εγκιβωτισμένου θαύματος
που λέγεται ζωή
και ξαφνικά
ισοπεδώνεσαι από το μεγαλείο της
Έχεις όνομα
Έχεις έναν δεδομένο χρόνο
που κινείται
με ταλαντώσεις
που ανατρέπει και ανατρέπεται
Αν τον αφήσεις να σε αγγίξει
πάει
χάθηκες
Και μετά πού και πότε να ορισθείς
από το μηδέν
Έχει νυχτώσει έξω
Μέσα δεν ξημερώνει ποτέ
Έρπεις προς το φως
που κρύβεται επιμελώς
από ακατέργαστα βλέμματα
Είσαι ζωσμένος με λέξεις
ελληνικές
και παραμύθια αρχαία
Δεν κινδυνεύεις από φωτιά και χαλασμό
Αν ακούσεις τις Σειρήνες της ποίησης
μην τρέξεις να κρυφτείς
μην δεθείς σε κανένα κατάρτι
Αφέσου στην μαγεία της εξαπάτησης
Από άλλη αλήθεια σαν κι αυτή
πεντακάθαρη
δεν θα έχεις την τύχη
να θανατωθείς
με τόση αξιοπρέπεια...
Φιλαρέτη Βυζαντίου
''ΑΞΟΔΕΥΤΟ ΦΩΣ''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου