Ήρθες και με αγκάλιασες.
Μέσα στον πικρό μου ύπνο.
Κι είχες στα χέρια σου φτερά.
Στον μυστικό σου δείπνο.
Ήρθες και με φίλησες.
Στου όνειρου την πλάνη.
Με κράτησες σαν φυλαχτό.
Και είπες θα έρθω πάλι.
Όλα τριγύρω μια φωτιά.
Φωτιά, νερό και αέρας.
Αέρας που δεν πιάνεται.
Στο ξάφνιασμα της μέρας.
Κι εγώ που έψαξα να βρω.
Το πιο μεγάλο ψέμα.
Από αυτά που είπες φεύγοντας.
...Δεν βρήκα ούτε ένα...
λόγια και ζωγραφιά : κωστας κουκας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου