ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ
Είμαι εδώ,
όταν τα δένδρα φυλλορροούν
και στρώνουν κίτρινα χαλιά
στο πέρασμά μου.
Είμαι εδώ,
όταν όλοι κρύβονται
κυνηγημένοι από τη βαρυχειμωνιά.
Είμαι εδώ,
όταν το κύμα σπάει με πάταγο στα βράχια,
στεφανωμένο μ’ άσπρους αφρούς,
κυνηγημένο από το βοριά
που λυσσομανά στα βάθη της θάλασσας.
Είμαι εδώ,
με την κρυφή ελπίδα και ευχή
να δω το πρώτο μπουμπούκι της μυγδαλιάς
να σκάει τολμηρά
κόντρα στην παρουσία του χειμώνα.
Είμαι εδώ,
να δω τον ερχομό της άνοιξης.
Να δω το καλοκαίρι το καυτό
ν’ ακολουθεί.
Και το φθινόπωρο
να τρέχει να προφτάσει.
Και πάλι, τ’ άσπρα πέπλα του χιονιού
να κρύβουν στοργικά την πλάση.
Είμαι εδώ,
για να μετρώ τους κύκλους της ζωής,
τους κύκλους μου.
Κι όταν αυτοί τελειώσουν κάποια μέρα,
να ξεχυθώ λεύτερη από δεσμά
μες στην αιωνιότητα,
που κύκλους πια δεν έχει.
Μαρία Μπούλη Ταπακτσόγλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου