Σονέτο VI
Η άνοιξη στου ήλιου τις αχτίδες ,
οι μέλισσες χορεύουν στο θυμάρι,
τ’ αηδόνια κει που σβήνει το φεγγάρι
κι’ η καρδιά μου ανεμίζει τις ελπίδες.
Με τριανταφυλλιάς πέταλα χιλιάδες
και των ανθών της λεμονιάς τη χάρη
σε ντύνω γλυκό μου εσύ καμάρι
να’ σαι όμορφη ,ν’ αντέχεις στους χιονιάδες.
Βάστα μυγδαλιά μου, τ’ άνθη στα κλωνιά
θάρθουν βοριάδες, αγέρες δυνατοί,
τρέμει η καρδιά μου που θα’ σαι μοναχή.
Μα σαν θα νιώσεις την κρύα μοναξιά
πάρε την πνοή μου, ως και την ψυχή,
αν εσύ λείψεις, η πλάση θα’ ναι νεκρή.
Κώστας Βασιλάκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου