Σφίγγει η θηλιά στο λαιμό
Οι σκιές παίζουν
περίεργα παιχνίδια
Έρχεσαι και φεύγεις
φορτωμένος τα δικά σου σκοτάδια
Ποτέ δεν άκουσες το σπαραγμό της λεμονιάς.
Μεγάλωσαν τα λιγούστρα
στην πίσω αυλή δίχως
το δικό σου βλέμμα.
Η γάτα έφυγε πολλές φορές
και άλλες τόσες γύρισε
γουργουρίζοντας εφιάλτες.
Δεν με ένοιαξε ποτέ το φευγιό,
η αδικία ήταν που έφτιαξε θηλιά.
Τα όνειρα φυλακίστηκαν σε ένα ανύπαρκτο αύριο.
Δεν με τρομάζουν οι άδειοι δρόμοι, οι άδειες αγκαλιές, τα άδεια μαγαζιά. Φίλε ...τα άδεια μάτια των ζώντων νεκρών με τρομάζουν!
Maria Elena Davi (Μαριαλένα Δισακιά )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου