Ντύνομαι εσένα αγάπη μου
φορώντας το πουκάμισό σου,
να σε νιώθω επάνω μου,
να σε μυρίζω,
να σε σκέφτομαι,
να σε κρατώ ζεστά μέσα μου,
να μου κρατάς συντροφιά....
όταν λείπεις.
Και με λαχτάρα
να σε υποδέχομαι
στο κατώφλι,
με μύρια φιλιά.
Να 'ξερες, πόσα ξύλα καίω
στην φουφού της καρδιάς μου
για να βρίσκεις ζεστασιά....
Κάθε μου ανάσα, παίζει μπάσο
με τους χτύπους μου.
Στη φωνή σου ταχυπαλμώ
και στην ματιά σου γαληνεύω.
Μα στο φιλί σου παραδίνομαι
γιατί κλέβεις γλυκά
τον έρωτά μου.
Σε ντύθηκα αγάπη μου
και σε περιμένω διακαώς.
Μην αργήσεις.
Αθανασία Δαμπολιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου