ΠΑΛΜΟΙ ΜΟΝΑΞΙΑΣ!
Σε έψαξα στη φαντασίωση
της σιωπής, στους στίχους μου
στης ψυχής μου τους ήχους,
στου καθρέφτη τη φτηνή λογική!
Σ' ακολούθησα στη σελήνη
την αμυδρή, στου ανέμου το κλάμα
στου δειλινού τη στιγμή, εκεί συναντηθήκαμε
στου νου την προσμονή!
Μα δεν ήσουν ούτε εκεί,
ξημέρωσες στη λύπης το ξάφνιασμα,
στης ανατολής το φέγγος, μα χάθηκες
σαν δραπέτης και ερήμωσε η ψυχή!
Ήσουν στις θαμπές
ψευδαισθήσεις, σ' ανυπόμονα
δειλινά γυρνάς, σε παλμούς μοναξιά
σκορπίζεσαι σε κρυφά μυστικά!
Πλανιέσαι σ' οράματα
σε ένοχες σκέψεις στωικά, σε σινιάλα
νυχτερινά σε μελαγχολικά όνειρα
ψάχνεις χαρά, αναζητάς άλλοθι
κι η καρδιά αντιδρά!
Δραπέτης της σκέψης σου
σε πελάγη ανοιχτά, στο βαθύ το γαλάζιο
ψάχνεις στη μουσική λυτρώνεσαι
σε κάποια αστροφεγγιά!
By
Νέλλη Κουμεντάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου