ΠΡΟΣΜΟΝΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ
Δρυάδα αεικίνητη,
Περιπλανώμενη στις πηγές,
στα δάση
Χορεύοντας την αυγή με τον Αυγερινό
στ' αλώνι
Σα τη συναντήσεις
Πρόσεχε
Πρόσεχε
Πώς θα τη φροντίσεις
Με τη ζεστή σου τη ματιά
να με κοιτάξεις
Με τ' άστρα σου, τρυφερά
να μ' αγκαλιάσεις.
Στο πορφυρό σκαρί σου, αρχικά
σε ολόχρυσο θρονί να με θρονιάσεις
Στέμμα, από πορτοκαλιάς άνθη
Με τέχνη
να μου φτιάξεις
Κι έπειτα, το μεσημέρι
σε αιώρα αραχνοΰφαντη
να με κρεμάσεις.
Σύκο γλυκό στα χείλη μου
να στάξεις
Και σαν βραδιάσει
ψηλά, στο κατάρτι σαν
τον Οδυσσέα
να με δέσεις.
Tον βαθυγάλαζο ουρανό να ακουμπώ.
Παρέα με τους γλάρους,
τη γαλήνια λύρα του Ορφέα
θα ακούμε,
τα δελφίνια θα ταΐζουμε,
τροφή αθάνατη, αγάπης προσμονή
Πρόσεχε ακριβέ μου
Πρόσεχε, πώς θα με πλησιάσεις
Στο ηλιοβασίλεμα, λίγο πιο κάτω
θα με λούσεις.
ΠΡΟΣΜΟΝΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ
Δρυάδα αεικίνητη,
Περιπλανώμενη στις πηγές,
στα δάση
Χορεύοντας την αυγή με τον Αυγερινό
στ' αλώνι
Σα τη συναντήσεις
Πρόσεχε
Πρόσεχε
Πώς θα τη φροντίσεις
Με τη ζεστή σου τη ματιά
να με κοιτάξεις
Με τ' άστρα σου, τρυφερά
να μ' αγκαλιάσεις.
Στο πορφυρό σκαρί σου, αρχικά
σε ολόχρυσο θρονί να με θρονιάσεις
Στέμμα, από πορτοκαλιάς άνθη
Με τέχνη
να μου φτιάξεις
Κι έπειτα, το μεσημέρι
σε αιώρα αραχνοΰφαντη
να με κρεμάσεις.
Σύκο γλυκό στα χείλη μου
να στάξεις
Και σαν βραδιάσει
ψηλά, στο κατάρτι σαν
τον Οδυσσέα
να με δέσεις.
Tον βαθυγάλαζο ουρανό να ακουμπώ.
Παρέα με τους γλάρους,
τη γαλήνια λύρα του Ορφέα
θα ακούμε,
τα δελφίνια θα ταΐζουμε,
τροφή αθάνατη, αγάπης προσμονή
Πρόσεχε ακριβέ μου
Πρόσεχε, πώς θα με πλησιάσεις
Στο ηλιοβασίλεμα, λίγο πιο κάτω
θα με λούσεις.
Πλεξούδες από μαργαριτάρια
στα μαλλιά μου αστραφτερά
θα πλέξεις
Και σε κλίνη ολόλευκη
θα με πλαγιάσεις
Και την αυγή
Με τα στιβαρά σου χέρια
στο βυθό θα με βαπτίσεις.
Τρεις φορές θα μ' αρνηθείς
Και τρεις θα με φιλήσεις.
Με νερό αθάνατο απ' της ψυχής σου
την αστείρευτη πηγή
θα με δροσίσεις
Πρόσεχε
Πρόσεχε ακριβέ μου
Πώς θα με πλησιάσεις
Σε ικετεύω αγαπημένε μου
Σ' αγαπωωω
Σ' αγαπώ
ΝΑ ΜΗ ΜΕ ΧΑΣΕΙΣ
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου