Απουσια Καβαγιαδα Ιωάννα

 ----Απουσια------

Έλα με του ήλιου το πιο παγερό χαμόγελο ....

Πατώντας τα πεσμένα χρώματα της γής,

με τον αέρα του φτερουγίσματος των αποδημητικών

πουλιών και όλη την φλυαρία της Φύσης.

Έλα...

Πάντα υπάρχει μια πληγωμένη Άνοιξη

στο κατώφλι ενός χειμώνα να κοιμάται.

Με δροσερές σκέψεις από άδειες φωλιές..

Στης νηνεμίας τον δικό της καιρό να πετά

τα όνειρα με φτερά από χελιδόνια...

Έλα...

Μην φοβάσαι να βραχείς....

Το νερό μελωδικά και βαρύτονα

αληθεύει την μελαγχολία της απουσίας σου..

με την ευωδιά της γνέφει το παράπονο.

Έλα....

Να χαϊδέψεις μ΄ένα φιλί από κοντά.....

Έργο τέχνης το ψηφιδωτό

μιας κοιμωμένης εποχής

απ΄το αλάτι της ψυχής μου.

Ιωάννα Καβαγιαδα