ΓΙΝΕ ΓΛΑΡΟΣ
Τίναξες ξαφνιασμένη το κεφαλάκι σου
και χοροπήδησαν οι ξανθές μπουκλίτσες,
που στεφάνωναν το μουσκεμένο
από δάκρυα προσωπάκι σου.
Γιατί κλαις; Σε ρώτησα.
Με κοίταξες απορημένη
και μου έδειξες με το τρυφερό δακτυλάκι σου,
το Γλάρο που πετούσε βιαστικός
φεύγοντας από κοντά σου.
Μου πήρε το ψωμάκι που έτρωγα,
μουρμούρισες πικραμένη.
Καρδιά μου, ψυχή μου,
πολλούς Γλάρους θα συναντήσεις στη ζωή,
που έχοντας φτερά πετούν ψηλά
και διαλέγουν ότι προτιμούν.
Ψωμάκι από τα χεράκια σου,
φιλιά από κορίτσια άμαθα,
παιχνίδια από μικρά παιδιά,
ψάρια από καΐκια καλότυχα.
Αν θέλεις να μη κλαις,
άνοιξε τα δικά σου φτερά και πέτα.
Μπορείς να γίνεις Γλάρος στη ζωή
κι από ψηλά, να είσαι εσύ που θα διαλέγεις
τι θέλεις ν’ αποκτήσεις πραγματικά!
Μαρία Ταπακτσόγλου-Μπούλη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου