Σε είδα στο ακριβό αυτοκίνητο
ήταν ένα βράδυ πριν το ρολόι του χρόνου χτυπήσει δεκαεπτά
Το βλέμμα σου βλοσυρο
κυβέρνησε ψυχές για χρόνια,
είχες γίνει ένα με αυτούς,
τούς πολέμησες κάποτε.
Με φλόγα στη καρδιά φώναζες ψωμί παιδεία ελευθερία ...
Ήσουν ζωντανός απλός και εύστοχος.
Μα τα χρόνια πέρασαν άλλαξαν οι καταστάσεις,
ξέφυγες από τό όνειρο μπήκες στη χλιδή των εφήμερων .
Δέχτηκες αξιώματα έγινε κάμποσος.
Οι νεκροί ξεχάστηκαν
η επέτειος έγινε ρουτίνα
ο κάποτε επαναστάτης......
τώρα μας κοιτάζει με απορία.
Πόσο εύκολα ξεχνά ο άνθρωπος σήμερα τους νεκρούς.
Πατροκλος Σεφεριαδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου