Αντιπαραθέσεις . . - Με κρατούσες· και μ' έχασες σε μια μάχη του νόστου. Οι καιροί δεν το θέλησαν να με δεις άλλο πια. - Απ' τον Έρωτα κρύφτηκες πριν ξυπνήσει ο σκοπός του και στοχεύσει τα βέλη του, στη δική σου καρδιά. . Μοιάζει κάποιος να σου 'κλεψε την αγάπη στο ζύγι. - Η σκουριά που 'δα στ' όνειρο σε καδένα χρυσή. - Απ' τη στάμπα που μου 'φτιαξες μείναν γλάροι πια λίγοι. - Θα 'ν' η αγάπη που φτέρωσε σ' άλλο μπράτσο - νησί. . - Κάμα η γλώσσα σου δίκοπη, βλέπω το αίμα που στάζει. - Κρεμασμένος μου φαίνεσαι σε κατάρτι ψιλό. - Με σιμώσανε θάνατοι, δες, το σώμα μου αλλάζει. Κοίταξέ με. - Τι σου 'φταιξα. - Άφησέ με. - Γελώ. . Μύρα οσμίζομαι κι έρωτα. Τι το σώμα σου, λούζεις; - Δανεική ... Ποιος σε κράτησε στην απόψε αγκαλιά; - Κάποιο χέρι σε χάιδεψε και παράταιρα σκούζεις. - Ίδιο χέρι... (Μη νιώσει... στη σκληρή της καρδιά). . . ©Γιώργος Ν. Μανέτας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου