Πονάω
Και σήμερα χάθηκε μια γυναίκα πνιγμένη στο αίμα
όπως χθες , προχθές και ίσως αύριο πάλι.
Πονάω που ο « ανδρισμός» επιδεικνύεται
μ’ ένα μαχαίρι , ένα πιστόλι , μια γροθιά,
που η δύναμη των μυών υπερισχύει του νου και της καρδιάς.
Πονάω που δεν έμαθαν ποτέ τα ανθρωπόμορφα τέρατα ,
ότι γυναίκα είναι του καθενός μας η Βασίλισσα
και της πρέπει αγάπη και μόνο αγάπη.
Χωρίς αυτή δεν θα υπήρχε ζωή ,
μα και αν υπήρχε σε άλλη μορφή
θα ήταν μόνο ένα πηχτό σκοτάδι
δίχως αχτίδα διαφυγής από την αιώνια κόλαση.
Χωρίς τις λέξεις μάνα, κόρη, αδερφή , αγαπημένη
πόσο πικρή και βασανιστική θα ήταν η ερημία της ψυχής .
Α ! πόσο πολύ σας αγαπώ , χάρη σε σας ζω !
Κώστας Βασιλάκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου