Μιλούσα, χαμογελούσα, έκλαιγα,
έπινα και δεν σταματούσα να σε σκέφτομαι...
Μου γελούσες, μου μιλούσες,
τραγουδούσες για μια αγάπη που δεν ερχόταν
όπως την καρτερούσες...
Σε κοίταζα τόσο πολύ.
Σε κοίταζα μέχρι να δεις την ψυχή μου
να δακρύζει στα δικά σου δάκρυα ευτυχίας..
Σε κοίταζα μέχρι να έρθει το βλέμμα σου
να συναντήσει το δικό μου...
ταξίδευα όλες τις σκέψεις μου
να είναι αγκαλιά σου.
Ταξίδευα τόσο πολύ μέχρι να μάθεις
να λες σ αγαπώ
και το κορμί σου να μην τρέμει
από @@ύλα, αλλά το μυαλό σου....
Kostantinos Milios
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου