Κάποια στιγμή θα φύγω.
Δεν θα είμαι δω να μετρώ
της καρδιάς σου τον παλμό.
Κάποια στιγμή θα γίνω
αστραπή και θα σβηστώ
στον ουρανό. Θα πάψω
πια να δοξολογώ το ιερό
σου πνεύμα. Θα πάω με το
ρέμα στου καιρού το βλέμμα.
Κάποια στιγμή θα
αποδεσμεύσω τα όνειρα.
Θα τα κάνω παράξενα
πουλιά δώρο στα παιδιά.
Κάποια στιγμή θα φύγω. Θα
χαθώ στης αέναης σιωπής
το τέλμα. Και τότε θα ζεις
μ' ένα θαμπό ήλιο στο δέρμα,
Καμιά θάλασσα δε θα μπορεί
να ζεστάνει το δικό σου πέλμα.
Αντριάνα Περικλέους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου