Ελένη
Πάντα καθισμένη πίσω από ένα παράθυρο
κι εγώ βιαστική με τη τσάντα του γραφείου...
Ένας ήλιος, μια βροχή, σκηνικό που σφράγιζε με ένα χαμόγελό...
οι λέξεις άσημες μπρος του.
Οι καιροί αλλάξαν Ελένη...
Η μάσκα ευνουχίζει το χαμόγελο,
επινοούμε νέους τρόπους επικοινωνίας...
σου γνέφω με τα μάτια να στραφείς στον ήλιο...
με κοιτάς....σε κοιτώ,
πήρες το μήνυμα.
Η ζωή προχωρά με κάθε κόστος...
Χαμογελάς...
Πήραμε τη δόση μας και σήμερα...
Μυρίζει άνοιξη...μου λένε τα μάτια σου.
Αύριο πάλι ...σου απαντούν τα δικά μου.
Κράτα Ελένη, η άνοιξη καραδοκεί.
Μαρία Γκουτζαμάνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου