ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΑ ΨΙΘΥΡΙΣΜΑΤΑ!
~~~~~
Τούτη η άνοιξη
με θυμώνει συνωμοτεί πεισματικά,
της ψυχής μου τ' αγνάντι στις στράτες
του νού ταξιδεύει νοερά!
~~~~~
Θέριεψε η άνοιξη
κι εγώ εδώ να, να αγναντεύω
το θάμπος της, να αρμενίζω τα πέλαγα
από μακριά!
~~~~~
Θέριεψε η άνοιξη
το δίχως σου πονά, έλα στη σκέψη μου
με τ' Απρίλη τον άνεμο στου τριαντάφυλλου
τη μυρωδιά!
~~~~~
Και τούτη η μέρα σ' απραξία
οι στιγμές, συζητούν σιγανά ανοιξιάτικα
ψιθυρίσματα, των πουλιών με παρασέρνουν γλυκά!
~~~~~
Καλπάζει η άνοιξη
τα κλαδιά τη θυμίζουν μπουμπούκιασαν
ξαφνικά, τα δέντρα πρασίνισαν άνθισε
κι η μοναχική αμυγδαλιά!
~~~~~
Προχωρά η φύση μα η ψυχή
αντιδρά, η νοσταλγία στο λαιμό σαν θηλιά,
και τα χαλιδόνια το ίδιο λαλούν αφουγκράζοντας
το δικό τους τον κόσμο μοναδικά!
~~~~~
Τούτη η άνοιξη με θυμώνει βαθιά,
κι αυτό το σφίξιμο κάπου εδώ στην καρδιά,
είναι η μυρωδιά σου που λείπει, η μοσχοβολιά
της θάλασσας και το βλέμμα σου π' ακολουθώ σαν σκιά!
~~~~~
By Νέλλη Κουμεντακη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου