Από τις γυναικείες ιδιοσυγκρασίες , αγαπώ αυτές που μπορούν να είναι αλητόνια και την επόμενη στιγμή κυρίες κοσμοπολίτισσες..
Κι αυτό χωρίς να θυσιάσουν την ελευθερία τους.
Χωρίς να φορέσουν ούτε μια στιγμή τον ρόλο του θύματος ώστε να μπορέσουν να κατασπαράξουν τον στόχο τους.
Η συγκεκριμένη γυναίκα ίσως να διέθετε τα κατάλληλα μέζεα ώστε να αντιμετωπίσει αυτούς που έπρεπε. Και μπόρεσε να μην την καταπιεί η μεγαλοαστική της καταγωγή ´η να την χαρακτηρίσει ως τέτοια.. Κι υπήρξε τόσο ανεξάρτητη ώστε να μην γίνει ποτέ ένας ανόητος νάρκισσος που πιστεύει πως το σύμπαν γυρίζει γύρω του..
Ήταν η ίδια που πέθαινε σε ένα νοσοκομείο της Αμερικής και μόλις έμαθε πως εκεί νοσηλευόταν κι ο Χατζιδάκις , στον από κάτω όροφο, πήγε και τον βρήκε κι έπιασαν να τραγουδούν κάνοντας τις νοσοκόμες να τα χάσουν και να κλάψουν γι αυτήν την εκπληκτική ψυχική δύναμη.
Την Μελίνα δεν την αγάπησα σαν ηθοποιό ,ούτε σαν πολιτικό πρόσωπο, την θαύμασα για αυτήν την αλήτικη ιδιοσυγκρασία, την κοσμοπολίτικη αύρα και την ελευθερία που κατείχε κι εξέπεμπε.
Κάποιες προσωπικότητες δεν θα ξεχαστούν και δεν ξεχνιούνται σε αυτόν τον τόπο που η αμνησία είναι ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά του γνωρίσματα, όσο και η αχαριστία..κι αυτό μόνο τυχαίο δεν είναι..
Η Στέλλα είναι η Μελίνα της καρδιάς μας..
Popi Synodinou
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου