"Eπιστολή"
Κυρία,
εζητήσατε την φιλοφρόνησιν των ιδεών
και των φύλλων των παλαιών σας τετραδίων,
καθώς τα γκρίζα σας μαλλιά,του φθινοπώρου,
έδιναν στον μέχρι πρότινος καθαρό ουρανό
μία διαφορετική όψη,σκυθρωπότητος και οίκτου.
Εζητήσατε μιαν περίοπτον θέσιν
εντός της αυλής της νοημοσύνης σας,
και όχι μόνον αυτό,
αλλά με το προσόν και μόνον της ανθρωπίνης υπάρξεως σας,
ξέρετε,
αυτής που σέρνουμε με καθρεφτάκια και χάντρες,
κύμβαλα και προσωπεία,
την άμεσον λήψιν και εφαρμογήν αποφάσεων.
Αποφάσεων ικανών να αμφισβητήσουν την όραση μας
προς τον κήπον των επιλογών σας
εντός του βάθους της αυλής σας.
Εις το βάθος κήπος άραγε η εις το βάθος οίκτος;
Εζητήσατε τόσα πράγματα Κυρία,πράγματα και θάματα
μα και θυμιάματα στον θρόνον της αυλής σας.
Σας παρακαλώ,φτάνει.
Το θυμίαμα προκαλεί μειδίαμα και γέλωτα ενίοτε,
οι αυλές παύουν να ποτίζονται,όταν έρχονται ξηρασίες,
τα φύλλα των παλαιών σας τετραδίων μυρίζουν κάπνα,
θεατρικών παραστάσεων
που κάηκαν στο βάθος της αυλής σας.
Αγαπητή μου,
γνωρίζω καλά,πως δεν εζητήσατε τίποτε άλλο,
παρά μια ελαχιστότατη συμμετοχή
στην μυσταγωγία των βιωμάτων σας.
Πιστέψτε με όμως,αυτός που πραγματικά ζητάει
είναι ο θάνατος που μας καταδιώκει.
Βασίλης Σπανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου