Του Σταυρού
Στο σκάλισμα μοιάζει σαν να 'ναι απ’ αγέρα,
από σαν κλωνάρι μ’ οσμή κάποιου ρόδου,
από σαν ηχώ φτερουγίζοντ' αγγέλου,
από σαν την άμμο καθώς που φλογίζει.
Θεριεύει η ψυχή ως Τον αντικρίζεις,
από σαν των όσων πολλά προικισμένων
πριν να πού θα γείρει ξανά το κεφάλι,
πριν να γεννηθεί της ψυχής μας ποιμένας.
Νωπό ρέει το αίμα σαν βγαίνει απ' τ' αγκάθια,
πριν να των δακρύων απέλθουν οι χρόνοι,
από σαν, Εκείνος, που πόνεσαν τόσο,
συγχώρεση δώσει μ' ευχή την αγάπη.
Γιώργος Ν. Μανέτας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου