Τί βάφτισες απουσία;
Πού πίσω του σαν δικαιολογία κρύφτηκες;
Πού βρίσκεις δύναμη να σηκώνεσαι το πρωί;
Άξιζε;
Να σε σταματήσει να ζεις...
να ονειρεύεσαι...
να αγαπάς;
Σε ποιόν ώμο ακουμπάς;
Μονόλογος...
Μνηστή σου η μοναξιά είπες πριν καιρό γελώντας,
μα κοίτα που τελικά την παντρεύτηκες,
όταν τρόπο ζωής την εκανες.
Κανένας καλεσμένος στο μυστήριο...
Πόντιοι Πιλάτοι;...
ή απλά κουράστηκαν να βάζουν πλάτη;
Πού είναι η ελπίδα σου;
Ζει;
Βγες στο φως
και μάθε από την αρχή να αναπνέεις ξανά.
Αρετη Καλιεντζιδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου