"Το αχόρταγο"
Έχω ένα αγρίμι μέσα μου,
κάνει λιτανείες με ονόματα,
κάνει συναντήσεις παράξενες όταν μύστες ανάβουν τα φεγγάρια.
Ξεχειλώνει τον χρόνο , σκορπώντας τον στο πουθενά και ανάμεσα στο πάντα.
Την μια στιγμή θέλει αγάπη,
την άλλη θέλει έρωτα, μετά θέλει αλήθεια,
άλλοτε διψασμένο με κοιτά με μάτια λυπημένα, να περπατήσει λέει θέλει σε όλα τα απάτητα.
Έχω ένα αγρίμι μέσα μου,
κάποτε με κοιτά σαν ένα βρέφος που θέλει μέσα στην νύχτα το βυζί,
κάποτε με κοιτά σαν ένας άνθρωπος που ανακάλυψε το μυστικό της αθανασίας…
Το ταΐζω, το περπατώ, το πλένω στην βροχή, το αφήνω να λιαστεί,
όλα μπορώ να του τα κάνω.
Ένα όμως δεν μπορώ, να προσποιηθώ πως δεν υπάρχει..
Πόπη Συνοδινού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου