Αιματοβαμμένη νύχτα.
Η σάρκα μου ξεσκισμένη...
Αιματοβαμμένη γυρνά
τρέμοντας στο κρύο.
Στεγνή από χάδια...
Άνυδρη από φιλιά...
Γεμάτη πληγές που αιμορραγούν.
Το φεγγάρι ολόγιομο
την ντύνει με φως...
Κάνει το αίμα να φαίνεται διάφανο.
Τ' αστέρια ρίχνουν ασημόσκονη
και χαϊδεύουν τις πληγές.
Η ανάσα μου καίει τα δάχτυλα
που ακουμπούν στα χείλη.
Κι η νύχτα αιχμάλωτη ερωμένη
χορεύει μπρος στα μάτια μου.
Το αίμα κυλάει αδιάκοπα...
Μέσα από τα μάτια μου...
Μέσα από τα χείλη μου...
Μέσα από την καρδιά μου.
Αιμορραγούν όλα μέσα μου απόψε.
Δες με...
Νοιώσε με...
Πενθώ.
Κι αυτή η νύχτα
που χορεύει ολόγυρά μου...
Ώς το ξημέρωμα πως θέλω να της πω...
Ότι με πόνεσες πολύ.
Κι ότι με πλήγωσες.
Να'χα τη δύναμη να πάψω να πονώ.
Να βρω κουράγιο να σου πω ευχαριστώ.
Μέσα μου ζεις...
Γι'αυτό.
Μόνο γι'αυτό.
Το αίμα κυλάει αδιάκοπα...
Κι εγώ γλύφω τις πληγές
και σου φωνάζω σ'αγαπώ.
Γιώτα Κλουτσούνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου