Κύματα_Ψυχής
Πετάξαμε τις μάσκες κάποιο βράδυ
και η αλήθεια μ' ένα πρόσωπο σκληρό
στη νύχτα άφησε ένα βαθύ σημάδι
σαν χαρακιά από μαχαίρι κοφτερό.
Ψιλόβρεχε... Φλεβάρη μες στο κρύο
οι μασκαράδες τραγουδούσαν στη βροχή
κι εμείς ακάλυπτοι και δίχως προσωπείο
στην ενοχή ακροβατούσαμε γυμνοί.
Βραδιά καρναβαλιού γεμάτη μάσκες
με τόσο θράσος μες στη ξέφρενη γιορτή
σε μια γιορτή που αγαπά τις αυταπάτες
η αλήθεια επέλεξε να αποκαλυφθεί.
Ψηλά στον ουρανό ένα φεγγάρι
σαν αίμα κόκκινο σαν ανοιχτή πληγή
της μοίρας έριξε το πειραγμένο ζάρι
κι έτσι για μας τέλειωσε άδοξα η γιορτή.
Μαρία Γασπαράτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου