ΦΙΛΙ
Σε φίλησα
τις ξάγρυπνες ώρες της νύχτας
κι ήταν το πρόσωπό σου καθαρό
όπως η χλόη και τα θάμνα
ύστερα από την πρώτη
φθινοπωρινή βροχή.
Ακούμπησα τα χείλη μου
στη χρυσαφένια φλούδα σου
κι ήταν η γεύση ίδια του μελιού,
σε κοίταξα και είδα δυο μάτια φλογισμένα
με πεθυμιά χειροπιαστή
γεμάτη έρωτα και βροχή,
όπως παλιά να με κοιτούν
φωνή θερμή κι ανάμεσα μας
εκείνο το απεγνωσμένο φιλί
ώσπου μας φύσηξε αέρας κρύος.
Ξύπνησα δίχως φιλί
μ'ένα μαρμαρωμένο χαμόγελο
κι ήταν μονάχα ένα φθινοπωρινό πρωί
για φαντάσου...όνειρο ήταν ως εδώ
ευτυχία της μνήμης,
για πόσο ακόμα θα με δωροδοκείς
με προδοτικά φιλιά;
Άννα Γεωργαλή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου