" Βήματα..."
Δεμένοι με τις άγκυρες της ακινησίας
υπομένουμε μια ζωή που μικραίνει.
Στο βαθυκύανο σούρουπο
η ζωή ακρωτηριάζεται.
Ο συρφετός των σιωπών χωλαίνει.
Οι ψυχές ανταριάζουν
μια βουή καλύπτει το φως.
Τα μάτια εκλιπαρούν
για λίγα δευτερόλεπτα έντασης.
Χωρίς επίγνωση κινδύνου της συνήθειας
ο έρωτας σέρνεται στα υπόγεια.
Η ζωή αλλάζει,
στον καθρέφτη της νύχτας
λικνίζονται οι κίνδυνοι,
με σάβανο νεκρικό
τυλίχθηκαν οι εφιάλτες
των κενών απαγορεύσεων.
Η ψυχή αρχίζει
να βρίσκει τα βήματά της.
Dimitris Karpetis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου