Έβλεπα τα όνειρα μου να ξεμακραίνουν
να χάνονται μες σε μια θάλασσα
αγριεμένη από πρέπει.
Κάθε αγρίεμα ήταν σαν να μαστίγωνε το κορμί μου.
Κι η καρδιά μου μάτωνε ξανά και ξανά.
Ήταν φορές που τα μάτια μου έκλεινα σφιχτά
τόσο που πονούσαν..
Κι ονειρευόμουν όσα θέλησα να ζήσω.
Εικόνες με χρώματα ζωηρά,
φωνές με γέλια χαράς
κι αγάπης όλα μπροστά μου.
Χάιδευα την σκέψη μου κάθε φορά και πιο πολύ..
Δεν ήθελα να ανοίξω τα μάτια μου.
Γιατί όλα θα χανόταν από εμπρός μου.
Δεν ήθελα ...
μα η πραγματικότητα προστάζει να γυρίσω εκεί.
Δάκρυα σαν φωτιά καίνε το πρόσωπο μου κάθε φορά που ονειρεύομαι τα ανεκπλήρωτα.
κοκκινο τριανταφυλλο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου