Άφησέ με Παπαλιάς Δημήτρης

 Άφησέ με να αγγίξω το σώμα σου

σε τόπους μακρινούς να ταξιδέψουμε
όπου οι αντοχές των ψυχών
υπερβαίνουν τις οδύνες της μοναξιάς.
Η φωνή μου ψίθυρος στα όνειρά σου
υπέρβαση ορίων αρχέγονων πόθων
παραμερίζοντας την λογική των ματαιοτήτων.
Τα χείλη ενώνονται
και η αρμονία του Σύμπαντος
κατακλύζει ακατάπαυστα στιγμές εκστατικές
κλείνοντας πληγές του χθες.
Εραστές του ονείρου ακολουθώντας
ανυπάκουα την ανάσα και το άρωμα
που αναδύεται από το απόλυτο της ύπαρξης.
Άφησέ με να γίνω φως
που γλιστράει στο σώμα σου
με την πρώτη αχτίδα της αυγής
να ακουμπήσω στα όνειρά σου
αεράκι της άνοιξης να γίνω
που τριγυρνάει στο δωμάτιο
όπου κρατάς τα μυστικά σου.
Θέλω να σε κεράσω από το κρασί
που μοσχοβολάει ουράνιες μουσικές
και συ λύσε τα μάγια που με κρατάνε στην σκιά σου
έλα να γίνουμε εραστές νυχτερινών περιπλανήσεων
δοκιμάζοντας πολλαπλές διαδρομές.
Οι αβεβαιότητες λιώνουν
μέσα στις αναθυμιάσεις αναμνήσεων και συναισθημάτων
αφήνοντάς με να ποθήσω το είδωλό σου.
Άφησέ με να μπω μέσα σου
σαν κύμα που χτυπάει στα βράχια της ψυχής σου
να γίνω ένα με τα μυστικά σου
και χιλιάδες νήματα να μας κρατούν
αφήνοντας τον παλμό των σωμάτων
να ορίζεται από τον ρυθμό της παρουσίας μας.

Δημήτρης Παπαλιάς