Ω, νύχτα πεπλοφόρα,
κάνε με ποιητή σου..
βουβή απομένω
μες στα σκοτάδια σου .
Πάρε με στ ` ατροχο αμάξι σου
πού χωρίς ανάσα διαβαίνει
από κόσμο σε κόσμο,
βασίλισσα
μες στο παλάτι του χρόνου εσύ..
μεγαλοπρεπή και σκοτεινή..
Πόσες φωνές ζητούν απόκριση
μες στ αφώτιστο σπίτι σου....
Κάνε με ποιητή σου, ω, νύχτα,
Ποιητή τής άμετρης σιωπής σου!!!
Νίκη Κροκίδη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου